Şâhid olduğumuz bütün vakāyi‘ bunu bizlere göstermedi mi? Denizli hapsinin müdâfaanâmesi olan şâheser, bütün okuyucularını, bütün dinleyicilerini ve hattâ zındıkları dahi hakîkate secde ettirmedi mi? Müdâfaâtı tekrâr tekrâr okudukça, değil usanç vermek, hakîkat kat kat canlanmıyor mu? Rûh ve îmân şahlanmıyor mu? Hangi eser var ki iki def‘a okuyunca te’sîrini kaybetmesin? Bu şâheser ve bütün Resâilü’n-Nûr eczâları okudukça okumak istenmiyor mu? Kur’ân-ı Mu‘cizü’l-Beyân’ın bu hâssası âhir zamanda hazîne-i Kur’ân’dan alınarak Risâle-i Nûr’un şahs-ı ma‘nevîsinin kaleminde tecellîsi değil midir? Evet, mu‘cize-i Kur’ân’ın asrımızda tecellî eden bir mu‘cizesidir. Bu kadar acı ve ağır şartlar altında, bu acîb asırda, bu hakîkatleri, değil yarım asır, hattâ yarım gün kim müdâfaa ve muhâfaza edebildi? Bu hakîkatleri müdâfaâ ve muhâfaza ve neşreden, o şerefli nesl-i kerîm-i Arab’ın kanını damarlarında taşıyan ve ma‘nevî ahfâdından başka kim olabilir? Bu izinsiz yazılar, kalbime ve rûhuma akseden nûrun azamet ve heybet ve kuvvetinden ileri geliyor. Cenâb-ı Vâcibü’l-Vücûd’un lütuf ve kereminden Üstâdımız efendimize uzun ömürlerle sıhhat ve âfiyetin ihsânını inâyet-i İlâhiyeden duâ ve niyâz ve tazarru‘larla isteyerek, hâk-i pâyinizi öper ve teveccühünüzün bekāsını dilerim Üstâdım, efendim hazretleri

Mektub 174

Sayfa 26

Sayfa 27

Sayfa 27

Sayfa 28

Sayfa 28

Sayfa 29

Sayfa 29

Sayfa 30

Sayfa 30

Sayfa 31

Sayfa 31

Sayfa 32

Emirdağ Lahikası - 2